E 1. 1 Tityre, tu patulae recubans sub tegmine fagi E 1. 2 siluestrem tenui Musam meditaris auena; E 1. 3 nos patriae fines et dulcia linquimus arua: E 1. 4 nos patriam fugimus; tu, Tityre, lentus in umbra E 1. 5 formosam resonare doces Amaryllida siluas. E 1. 6 O Meliboee, deus nobis haec otia fecit: E 1. 7 namque erit ille mihi semper deus; illius aram E 1. 8 saepe tener nostris ab ouilibus imbuet agnus. E 1. 9 Ille meas errare boues, ut cernis, et ipsum E 1. 10 ludere, quae uellem, calamo permisit agresti E 1. 11 Non equidem inuideo; miror magis: undique totis E 1. 12 usque adeo turbatur agris. En, ipse capellas E 1. 13 protinus aeger ago; hanc etiam uix, Tityre, duco: E 1. 14 hic inter densas corylos modo namque gemellos, E 1. 15 spem gregis, ah, silice in nuda conixa reliquit. E 1. 16 Saepe malum hoc nobis, si mens non laeua fuisset, E 1. 17 de caelo tactas memini praedicere quercus:-- E 1. 17b [saepe sinistra caua praedixit ab ilice cornix.] E 1. 18 Sed tamen, iste deus qui sit, da, Tityre, nobis. E 1. 19 Urbem, quam dicunt Romam, Meliboee, putaui E 1. 20 stultus ego huic nostrae similem, quo saepe solemus E 1. 21 pastores ouium teneros depellere fetus: E 1. 22 sic canibus catulos similis, sic matribus haedos E 1. 23 noram, sic paruis componere magna solebam: E 1. 24 uerum haec tantum alias inter caput extulit urbes, E 1. 25 quantum lenta solent inter uiburna cupressi. E 1. 26 Et quae tanta fuit Romam tibi causa uidendi? E 1. 27 Libertas; quae sera, tamen respexit inertem, E 1. 28 candidior postquam tondenti barba cadebat; E 1. 29 respexit tamen, et longo post tempore uenit, E 1. 30 postquam nos Amaryllis habet, Galatea reliquit: E 1. 31 namque, fatebor enim, dum me Galatea tenebat, E 1. 32 nec spes libertatis erat, nec cura peculi: E 1. 33 quamuis multa meis exiret uictima saeptis, E 1. 34 pinguis et ingratae premeretur caseus urbi, E 1. 35 non umquam grauis aere domum mihi dextra redibat. E 1. 36 Mirabar, quid maesta deos, Amarylli, uocares, E 1. 37 cui pendere sua patereris in arbore poma: E 1. 38 Tityrus hinc aberat. Ipsae te, Tityre, pinus, E 1. 39 ipsi te fontes, ipsa haec arbusta uocabant. E 1. 40 Quid facerem? Neque seruitio me exire licebat, E 1. 41 nec tam praesentis alibi cognoscere diuos. E 1. 42 hic illum uidi iuuenem, Meliboee, quot annis E 1. 43 bis senos cui nostra dies altaria fumant; E 1. 44 hic mihi responsum primus dedit ille petenti: E 1. 45 'pascite, ut ante, boues, pueri, submittite tauros.' E 1. 46 Fortunate senex, ergo tua rura manebunt, E 1. 47 et tibi magna satis, quamuis lapis omnia nudus E 1. 48 limosoque palus obducat pascua iunco! E 1. 49 Non insueta grauis temptabunt pabula fetas, E 1. 50 nec mala uicini pecoris contagia laedent. E 1. 51 Fortunate senex, hic, inter flumina nota E 1. 52 et fontis sacros, frigus captabis opacum! E 1. 53 hinc tibi, quae semper, uicino ab limite, saepes E 1. 54 Hyblaeis apibus florem depasta salicti E 1. 55 saepe leui somnum suadebit inire susurro; E 1. 56 hinc alta sub rupe canet frondator ad auras; E 1. 57 nec tamen interea raucae, tua cura, palumbes, E 1. 58 nec gemere aeria cessabit turtur ab ulmo. E 1. 59 Ante leues ergo pascentur in aequore cerui, E 1. 60 et freta destituent nudos in litore pisces, E 1. 61 ante pererratis amborum finibus exsul E 1. 62 aut Ararim Parthus bibet, aut Germania Tigrim, E 1. 63 quam nostro illius labatur pectore uoltus. E 1. 64 At nos hinc alii sitientis ibimus Afros, E 1. 65 pars Scythiam et rapidum Cretae ueniemus Oaxen, E 1. 66 pauperis toto diuisos orbe Britannos. E 1. 67 En umquam patrios longo post tempore finis, E 1. 68 pauperis et tuguri congestum caespite culmen, E 1. 69 post aliquot mea regna uidens mirabor aristas? E 1. 70 Impius haec tam culta noualia miles habebit, E 1. 71 barbarus has segetes? En, quo discordia ciuis E 1. 72 produxit miseros! His nos conseuimus agros! E 1. 73 Insere nunc, Meliboee, piros, pone ordine uitis. E 1. 74 Ite meae, felix quondam pecus, ite capellae. E 1. 75 Non ego uos posthac, uiridi proiectus in antro, E 1. 76 dumosa pendere procul de rupe uidebo; E 1. 77 carmina nulla canam; non, me pascente, capellae, E 1. 78 florentem cytisum et salices carpetis amaras. E 1. 79 Hic tamen hanc mecum poteras requiescere noctem E 1. 80 fronde super uiridi: sunt nobis mitia poma, E 1. 81 castaneae molles, et pressi copia lactis; E 1. 82 et iam summa procul uillarum culmina fumant, E 1. 83 maioresque cadunt altis de montibus umbrae. E 2. 1 Formosum pastor Corydon ardebat Alexim, E 2. 2 delicias domini, nec quid speraret habebat; E 2. 3 tantum inter densas, umbrosa cacumina, fagos E 2. 4 adsidue ueniebat. Ibi haec incondita solus E 2. 5 montibus et siluis studio iactabat inani: E 2. 6 O crudelis Alexi, nihil mea carmina curas? E 2. 7 Nil nostri miserere? Mori me denique coges. E 2. 8 nunc etiam pecudes umbras et frigora captant; E 2. 9 nunc uiridis etiam occultant spineta lacertos, E 2. 10 Thestylis et rapido fessis messoribus aestu E 2. 11 alia serpyllumque herbas contundit olentis. E 2. 12 at mecum raucis, tua dum uestigia lustro, E 2. 13 sole sub ardenti resonant arbusta cicadis. E 2. 14 Nonne fuit satius tristis Amaryllidis iras E 2. 15 atque superba pati fastidia, nonne Menalcan, E 2. 16 quam uis ille niger, quamuis tu candidus esses? E 2. 17 o formose puer, nimium ne crede colori! E 2. 18 alba ligustra cadunt, uaccinia nigra leguntur. E 2. 19 Despectus tibi sum, nec qui sim quaeris, Alexi, E 2. 20 quam diues pecoris, niuei quam lactis abundans. E 2. 21 mille meae Siculis errant in montibus agnae; E 2. 22 lac mihi non aestate nouum, non frigore defit; E 2. 23 canto quae solitus, si quando armenta uocabat, E 2. 24 Amphion Dircaeus in Actaeo Aracimtho. E 2. 25 Nec sum adeo informis: nuper me in litore uidi, E 2. 26 cum placidum uentis staret mare; non ego Daphnim E 2. 27 iudice te metuam, si numquam fallit imago. E 2. 28 O tantum libeat mecum tibi sordida rura E 2. 29 atque humilis habitare casas, et figere ceruos, E 2. 30 haedorumque gregem uiridi compellere hibisco! E 2. 31 Mecum una in siluis imitabere Pana canendo. E 2. 32 Pan primus calamos cera coniungere pluris E 2. 33 instituit; Pan curat ouis ouiumque magistros. E 2. 34 Nec te paeniteat calamo triuisse labellum: E 2. 35 haec eadem ut sciret, quid non faciebat Amyntas? E 2. 36 est mihi disparibus septem compacta cicutis E 2. 37 fistula, Damoetas dono mihi quam dedit olim, E 2. 38 et dixit moriens: 'Te nunc habet ista secundum.' E 2. 39 dixit Damoetas, inuidit stultus Amyntas. E 2. 40 Praeterea duo, nec tuta mihi ualle reperti, E 2. 41 capreoli, sparsis etiam nunc pellibus albo, E 2. 42 bina die siccant ouis ubera; quos tibi seruo: E 2. 43 iam pridem a me illos abducere Thestylis orat; E 2. 44 et faciet, quoniam sordent tibi munera nostra. E 2. 45 Huc ades, O formose puer: tibi lilia plenis E 2. 46 ecce ferunt Nymphae calathis; tibi candida Nais, E 2. 47 pallentis uiolas et summa papauera carpens, E 2. 48 narcissum et florem iungit bene olentis anethi; E 2. 49 tum casia atque aliis intexens suauibus herbis, E 2. 50 mollia luteola pingit uaccinia calta. E 2. 51 Ipse ego cana legam tenera lanugine mala, E 2. 52 castaneasque nuces, mea quas Amaryllis amabat; E 2. 53 addam cerea pruna: honos erit huic quoque pomo; E 2. 54 et uos, O lauri, carpam, et te, proxima myrte, E 2. 55 sic positae quoniam suauis miscetis odores. E 2. 56 Rusticus es, Corydon: nec munera curat Alexis, E 2. 57 nec, si muneribus certes, concedat Iollas. E 2. 58 Heu, heu, quid uolui misero mihi! Floribus austrum E 2. 59 perditus et liquidis inmisi fontibus apros. E 2. 60 Quem fugis, ah, demens? Habitarunt di quoque siluas, E 2. 61 Dardaniusque Paris. Pallas, quas condidit arces, E 2. 62 ipsa colat; nobis placeant ante omnia siluae. E 2. 63 Torua leaena lupum sequitur; lupus ipse capellam; E 2. 64 florentem cytisum sequitur lasciua capella; E 2. 65 te Corydon, o Alexi: trahit sua quemque uoluptas. E 2. 66 Aspice, aratra iugo referunt suspensa iuuenci, E 2. 67 et sol crescentis decedens duplicat umbras: E 2. 68 me tamen urit amor; quis enim modus adsit amori? E 2. 69 Ah, Corydon, Corydon, quae te dementia cepit! E 2. 70 Semiputata tibi frondosa uitis in ulmo est; E 2. 71 quin tu aliquid saltem potius, quorum indiget usus, E 2. 72 uiminibus mollique paras detexere iunco? E 2. 73 Inuenies alium, si te hic fastidit, Alexim. E 3. 1 Dic mihi, Damoeta, cuium pecus, an Meliboei? E 3. 2 Non, uerum Aegonis; nuper mihi tradidit Aegon. E 3. 3 Infelix o semper, ouis, pecus, ipse Neaeram E 3. 4 dum fouet, ac ne me sibi praeferat illa ueretur, E 3. 5 hic alienus ouis custos bis mulget in hora, E 3. 6 et sucus pecori et lac subducitur agnis. E 3. 7 Parcius ista uiris tamen obicienda memento: E 3. 8 nouimus et qui te, transuersa tuentibus hircis, E 3. 9 et quo--sed faciles Nymphae risere--sacello. E 3. 10 Tum, credo, cum me arbustum uidere Miconis E 3. 11 atque mala uitis incidere falce nouellas. E 3. 12 Aut hic ad ueteres fagos cum Daphnidis arcum E 3. 13 fregisti et calamos quae tu, peruerse Menalca, E 3. 14 et cum uidisti puero donata, dolebas, E 3. 15 et si non aliqua nocuisses, mortuus esses. E 3. 16 Quid domini faciant, audent cum talia fures! E 3. 17 non ego te uidi Damonis, pessime, caprum E 3. 18 excipere insidiis, multum latrante Lycisca? E 3. 19 et cum clamarem: 'Quo nunc se proripit ille? E 3. 20 Tityre, coge pecus,' tu post carecta latebas. E 3. 21 An mihi cantando uictus non redderet ille E 3. 22 quem mea carminibus meruisset fistula caprum? E 3. 23 Si nescis, meus ille caper fuit; et mihi Damon E 3. 24 ipse fatebatur, sed reddere posse negabat. E 3. 25 Cantando tu illum, aut umquam tibi fistula cera E 3. 26 iuncta fuit? Non tu in triuiis, indocte, solebas E 3. 27 stridenti miserum stipula disperdere carmen? E 3. 28 Uis ergo inter nos quid possit uterque uicissim E 3. 29 experiamur? Ego hanc uitulam--ne forte recuses, E 3. 30 bis uenit ad mulctram, binos alit ubere fetus-- E 3. 31 depono: tu dic, mecum quo pignore certes. E 3. 32 De grege non ausim quicquam deponere tecum. E 3. 33 Est mihi namque domi pater, est iniusta nouerca; E 3. 34 bisque die numerant ambo pecus, alter et haedos. E 3. 35 Uerum, id quod multo tute ipse fatebere maius, E 3. 36 insanire libet quoniam tibi, pocula ponam E 3. 37 fagina, caelatum diuini opus Alcimedontis; E 3. 38 lenta quibus torno facili superaddita uitis E 3. 39 diffusos hedera uestit pallente corymbos: E 3. 40 in medio duo signa, Conon, et--quis fuit alter, E 3. 41 descripsit radio totum qui gentibus orbem, E 3. 42 tempora quae messor, quae curuus arator haberet? E 3. 43 Necdum illis labra admoui, sed condita seruo. E 3. 44 Et nobis idem Alcimedon duo pocula fecit, E 3. 45 et molli circum est ansas amplexus acantho, E 3. 46 Orpheaque in medio posuit siluasque sequentis. E 3. 47 Necdum illis labra admoui, sed condita seruo: E 3. 48 si ad uitulam spectas, nihil est quod pocula laudes. E 3. 49 Nunquam hodie effugies; ueniam, quocumque uocari E 3. 50 audiat haec tantum--uel qui uenit ecce Palaemon E 3. 51 efficiam posthac ne quemquam uoce lacessas. E 3. 52 Quin age, si quid habes, in me mora non erit ulla, E 3. 53 nec quemquam fugio: tantum, uicine Palaemon, E 3. 54 sensibus haec imis, res est non parua, reponas. E 3. 55 Dicite, quandoquidem in molli consedimus herba: E 3. 56 et nunc omnis ager, nunc omnis parturit arbos, E 3. 57 nunc frondent siluae, nunc formosissimus annus. E 3. 58 Incipe, Damoeta; tu deinde sequere Menalca: E 3. 59 alternis dicetis; amant alterna Camenae. E 3. 60 Ab Ioue principium, Musae; Iouis omnia plena: E 3. 61 ille colit terras, illi mea carmina curae. E 3. 62 Et me Phoebus amat; Phoebo sua semper apud me E 3. 63 munera sunt, lauri et suaue rubens hyacinthus. E 3. 64 Malo me Galatea petit, lasciua puella, E 3. 65 et fugit ad salices, et se cupit ante uideri. E 3. 66 At mihi sese offert ultro, meus ignis, Amyntas, E 3. 67 notior ut iam sit canibus non Delia nostris. E 3. 68 Parta meae Ueneri sunt munera: namque notaui E 3. 69 ipse locum, aeriae quo congessere palumbes. E 3. 70 Quod potui, puero siluestri ex arbore lecta E 3. 71 aurea mala decem misi; cras altera mittam. E 3. 72 O quotiens et quae nobis Galatea locuta est! E 3. 73 partem aliquam, uenti, diuum referatis ad auris! E 3. 74 Quid prodest, quod me ipse animo non spernis, Amynta. E 3. 75 si, dum tu sectaris apros, ego retia seruo? E 3. 76 Phyllida mitte mihi: meus est natalis, Iolla; E 3. 77 cum faciam uitula pro frugibus, ipse uenito. E 3. 78 Phyllida amo ante alias; nam me discedere fleuit, E 3. 79 et longum 'formose, uale, uale,' inquit, 'Iolla.' E 3. 80 Triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres. E 3. 81 arboribus uenti, nobis Amaryllidis irae. E 3. 82 Dulce satis umor, depulsis arbutus haedis, E 3. 83 lenta salix feto pecori, mihi solus Amyntas. E 3. 84 Pollio amat nostram, quamuis est rustica, Musam: E 3. 85 Pierides uitulam lectori pascite uestro. E 3. 86 Pollio et ipse facit noua carmina: pascite taurum, E 3. 87 iam cornu petat et pedibus qui spargat arenam. E 3. 88 Qui te, Pollio, amat, ueniat quo te quoque gaudet: E 3. 89 mella fluant illi, ferat et rubus asper amomum. E 3. 90 Qui Bauium non odit, amet tua carmina, Maeui, E 3. 91 atque idem iungat uulpes et mulgeat hircos. E 3. 92 Qui legitis flores et humi nascentia fraga, E 3. 93 frigidus, O pueri, fugite hinc, latet anguis in herba. E 3. 94 Parcite, oues, nimium procedere; non bene ripae E 3. 95 creditur; ipse aries etiam nunc uellera siccat. E 3. 96 Tityre, pascentes a flumine reice capellas: E 3. 97 ipse ubi tempus erit, omnis in fonte lauabo. E 3. 98 Cogite ouis, pueri; si lac praeceperit aestus, E 3. 99 ut nuper, frustra pressabimus ubera palmis. E 3.100 Heu, heu, quam pingui macer est mihi taurus in eruo! E 3.101 Idem amor exitium est pecori pecorisque magistro. E 3.102 His certe neque amor causa est; uix ossibus haerent. E 3.103 nescio quis teneros oculus mihi fascinat agnos. E 3.104 Dic, quibus in terris--et eris mihi magnus Apollo-- E 3.105 tris pateat caeli spatium non amplius ulnas. E 3.106 Dic, quibus in terris inscripti nomina regum E 3.107 nascantur flores, et Phyllida solus habeto. E 3.108 Non nostrum inter uos tantas componere lites. E 3.109 Et uitula tu dignus, et hic, et quisquis amores E 3.110 aut metuet dulces, aut experietur amaros. E 3.111 Claudite iam riuos, pueri, sat prata biberunt. E 4. 1 Sicelides Musae, paulo maiora canamus! E 4. 2 Non omnis arbusta iuuant humilesque myricae; E 4. 3 si canimus siluas, siluae sint consule dignae. E 4. 4 Ultima Cumaei uenit iam carminis aetas; E 4. 5 magnus ab integro saeclorum nascitur ordo: E 4. 6 iam redit et Uirgo, redeunt Saturnia regna; E 4. 7 iam noua progenies caelo demittitur alto. E 4. 8 Tu modo nascenti puero, quo ferrea primum E 4. 9 desinet ac toto surget gens aurea mundo, E 4. 10 casta faue Lucina: tuus iam regnat Apollo. E 4. 11 Teque adeo decus hoc aeui te consule inibit, E 4. 12 Pollio, et incipient magni procedere menses. E 4. 13 te duce, si qua manent sceleris uestigia nostri, E 4. 14 inrita perpetua soluent formidine terras. E 4. 15 ille deum uitam accipiet, diuisque uidebit E 4. 16 permixtos heroas, et ipse uidebitur illis, E 4. 17 pacatumque reget patriis uirtutibus orbem. E 4. 18 At tibi prima, puer, nullo munuscula cultu E 4. 19 errantis hederas passim cum baccare tellus E 4. 20 mixtaque ridenti colocasia fundet acantho. E 4. 21 Ipsae lacte domum referent distenta capellae E 4. 22 ubera, nec magnos metuent armenta leones; E 4. 23 ipsa tibi blandos fundent cunabula flores, E 4. 24 occidet et serpens, et fallax herba ueneni E 4. 25 occidet, Assyrium uolgo nascetur amomum. E 4. 26 at simul heroum laudes et facta parentis E 4. 27 iam legere et quae sit poteris cognoscere uirtus, E 4. 28 molli paulatim flauescet campus arista, E 4. 29 incultisque rubens pendebit sentibus uua, E 4. 30 et durae quercus sudabunt roscida mella E 4. 31 Pauca tamen suberunt priscae uestigia fraudis, E 4. 32 quae temptare Thetim ratibus, quae cingere muris E 4. 33 oppida, quae iubeant telluri infindere sulcos: E 4. 34 alter erit tum Tiphys, et altera quae uehat Argo E 4. 35 delectos Heroas; erunt etiam altera bella, E 4. 36 atque iterum ad Troiam magnus mittetur Achilles. E 4. 37 Hinc, ubi iam firmata uirum te fecerit aetas, E 4. 38 cedet et ipse mari uector, nec nautica pinus E 4. 39 mutabit merces: omnis feret omnia tellus: E 4. 40 non rastros patietur humus, non uinea falcem; E 4. 41 robustus quoque iam tauris iuga soluet arator; E 4. 42 nec uarios discet mentiri lana colores: E 4. 43 ipse sed in pratis aries iam suaue rubenti E 4. 44 murice, iam croceo mutabit uellera luto; E 4. 45 sponte sua sandyx pascentis uestiet agnos. E 4. 46 Talia saecla, suis dixerunt, currite, fusis E 4. 47 concordes stabili fatorum numine Parcae. E 4. 48 Adgredere o magnos--aderit iam tempus--honores, E 4. 49 cara deum suboles, magnum Iouis incrementum! E 4. 50 Aspice conuexo nutantem pondere mundum, E 4. 51 terrasque tractusque maris caelumque profundum! E 4. 52 Aspice, uenturo laetentur ut omnia saeclo! E 4. 53 O mihi tam longae maneat pars ultima uitae, E 4. 54 spiritus et quantum sat erit tua dicere facta! E 4. 55 Non me carminibus uincet nec Thracius Orpheus, E 4. 56 nec Linus, huic mater quamuis atque huic pater adsit, E 4. 57 Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo, E 4. 58 Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certet, E 4. 59 Pan etiam Arcadia dicat se iudice uictum. E 4. 60 Incipe, parue puer, risu cognoscere matrem, E 4. 61 matri longa decem tulerunt fastidia menses. E 4. 62 Incipe, parue puer, cui non risere parentes, E 4. 63 nec deus hunc mensa, dea nec dignata cubili est. E 5. 1 Cur non, Mopse, boni quoniam conuenimus ambo, E 5. 2 tu calamos inflare leuis, ego dicere uersus, E 5. 3 hic corylis mixtas inter consedimus ulmos? E 5. 4 Tu maior; tibi me est aequum parere, Menalca, E 5. 5 siue sub incertas zephyris motantibus umbras, E 5. 6 siue antro potius succedimus: aspice, ut antrum E 5. 7 siluestris raris sparsit labrusca racemis. E 5. 8 Montibus in nostris solus tibi certat Amyntas. E 5. 9 Quid, si idem certet Phoebum superare canendo? E 5. 10 Incipe, Mopse, prior, si quos aut Phyllidis ignes, E 5. 11 aut Alconis habes laudes, aut iurgia Codri: E 5. 12 incipe, pascentis seruabit Tityrus haedos. E 5. 13 Immo haec, in uiridi nuper quae cortice fagi E 5. 14 carmina descripsi et modulans alterna notaui, E 5. 15 experiar, tu deinde iubeto ut certet Amyntas. E 5. 16 Lenta salix quantum pallenti cedit oliuae, E 5. 17 puniceis humilis quantum saliunca rosetis, E 5. 18 iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas. E 5. 19 sed tu desine plura, puer; successimus antro. E 5. 20 Extinctum nymphae crudeli funere Daphnim E 5. 21 flebant; uos coryli testes et flumina nymphis; E 5. 22 cum complexa sui corpus miserabile nati, E 5. 23 atque deos atque astra uocat crudelia mater. E 5. 24 Non ulli pastos illis egere diebus E 5. 25 frigida, Daphni, boues ad flumina; nulla neque amnem E 5. 26 libauit quadrupes, nec graminis attigit herbam. E 5. 27 Daphni, tuum Poenos etiam ingemuisse leones E 5. 28 interitum montesque feri siluaeque loquuntur. E 5. 29 Daphnis et Armenias curru subiungere tigres E 5. 30 instituit; Daphnis thiasos inducere Bacchi, E 5. 31 et foliis lentas intexere mollibus hastas. E 5. 32 Uitis ut arboribus decori est, ut uitibus uuae, E 5. 33 ut gregibus tauri, segetes ut pinguibus aruis, E 5. 34 tu decus omne tuis. Postquam te fata tulerunt, E 5. 35 ipsa Pales agros atque ipse reliquit Apollo. E 5. 36 Grandia saepe quibus mandauimus hordea sulcis, E 5. 37 infelix lolium et steriles nascuntur auenae; E 5. 38 pro molli uiola, pro purpureo narcisso, E 5. 39 carduus et spinis surgit paliurus acutis. E 5. 40 Spargite humum foliis, inducite fontibus umbras, E 5. 41 pastores, mandat fieri sibi talia Daphnis; E 5. 42 et tumulum facite, et tumulo superaddite carmen: E 5. 43 Daphnis ego in siluis hinc usque ad sidera notus E 5. 44 Formosi pecoris custos formosior ipse. E 5. 45 Tale tuum carmen nobis, diuine poeta, E 5. 46 quale sopor fessis in gramine, quale per aestum E 5. 47 dulcis aquae saliente sitim restinguere riuo: E 5. 48 nec calamis solum aequiparas, sed uoce magistrum. E 5. 49 Fortunate puer, tu nunc eris alter ab illo. E 5. 50 Nos tamen haec quocumque modo tibi nostra uicissim E 5. 51 dicemus, Daphnimque tuum tollemus ad astra; E 5. 52 Daphnin ad astra feremus: amauit nos quoque Daphnis. E 5. 53 An quicquam nobis tali sit munere maius E 5. 54 Et puer ipse fuit cantari dignus, et ista E 5. 55 iam pridem Stimichon laudauit carmina nobis. E 5. 56 Candidus insuetum miratur limen Olympi, E 5. 57 sub pedibusque uidet nubes et sidera Daphnis. E 5. 58 ergo alacris siluas et cetera rura uoluptas E 5. 59 Panaque pastoresque tenet, Dryadasque puellas; E 5. 60 nec lupus insidias pecori, nec retia ceruis E 5. 61 ulla dolum meditantur: amat bonus otia Daphnis. E 5. 62 ipsi laetitia uoces ad sidera iactant E 5. 63 intonsi montes; ipsae iam carmina rupes, E 5. 64 ipsa sonant arbusta: 'Deus, deus ille, Menalca.' E 5. 65 Sis bonus O felixque tuis! En quattuor aras: E 5. 66 ecce duas tibi, Daphni, duas altaria Phoebo. E 5. 67 pocula bina nouo spumantia lacte quotannis, E 5. 68 craterasque duo statuam tibi pinguis oliui, E 5. 69 et multo in primis hilarans conuiuia Baccho,-- E 5. 70 ante focum, si frigus erit, si messis, in umbra,-- E 5. 71 uina nouum fundam calathis Ariusia nectar. E 5. 72 cantabunt mihi Damoetas et Lyctius Aegon; E 5. 73 saltantis satyros imitabitur Alphesiboeus. E 5. 74 Haec tibi semper erunt, et cum solemnia uota E 5. 75 reddemus Nymphis, et cum lustrabimus agros. E 5. 76 Dum iuga montis aper, fluuios dum piscis amabit, E 5. 77 dumque thymo pascentur apes, dum rore cicadae, E 5. 78 semper honos nomenque tuum laudesque manebunt; E 5. 79 ut Baccho Cererique, tibi sic uota quotannis E 5. 80 agricolae facient: damnabis tu quoque uotis. E 5. 81 Quae tibi, quae tali reddam pro carmine dona? E 5. 82 Nam neque me tantum uenientis sibilus austri, E 5. 83 nec percussa iuuant fluctu tam litora, nec quae E 5. 84 saxosas inter decurrunt flumina ualles. E 5. 85 Hac te nos fragili donabimus ante cicuta: E 5. 86 haec nos, 'Formosum Corydon ardebat Alexim,' E 5. 87 haec eadem docuit, 'Cuium pecus, an Meliboei?' E 5. 88 At tu sume pedum, quod, me cum saepe rogaret, E 5. 89 non tulit Antigenes--et erat tum dignus amari-- E 5. 90 formosum paribus nodis atque aere, Menalca. E 6. 1 Prima Syracosio dignata est ludere uersu, E 6. 2 nostra nec erubuit siluas habitare Thalia. E 6. 3 Cum canerem reges et proelia, Cynthius aurem E 6. 4 uellit, et admonuit: 'Pastorem, Tityre, pinguis E 6. 5 pascere oportet ouis, deductum dicere carmen.' E 6. 6 Nunc ego--namque super tibi erunt, qui dicere laudes, E 6. 7 Uare, tuas cupiant, et tristia condere bella-- E 6. 8 agrestem tenui meditabor arundine Musam. E 6. 9 Non iniussa cano: si quis tamen haec quoque, si quis E 6. 10 captus amore leget, te nostrae, Uare, myricae, E 6. 11 te nemus omne canet; nec Phoebo gratior ulla est, E 6. 12 quam sibi quae Uari praescripsit pagina nomen. E 6. 13 Pergite, Pierides! Chromis et Mnasyllos in antro E 6. 14 Silenum pueri somno uidere iacentem, E 6. 15 inflatum hesterno uenas, ut semper, Iaccho: E 6. 16 serta procul tantum capiti delapsa iacebant, E 6. 17 et grauis attrita pendebat cantharus ansa. E 6. 18 Adgressi--nam saepe senex spe carminis ambo E 6. 19 luserat--iniciunt ipsis ex uincula sertis: E 6. 20 addit se sociam, timidisque superuenit Aegle,-- E 6. 21 Aegle, Naiadum pulcherrima,--iamque uidenti E 6. 22 sanguineis frontem moris et tempora pingit. E 6. 23 Ille dolum ridens, 'Quo uincula nectitis?' inquit; E 6. 24 'soluite me, pueri; satis est potuisse uideri: E 6. 25 carmina, quae uoltis, cognoscite; carmina uobis, E 6. 26 huic aliud mercedis erit.' Simul incipit ipse. E 6. 27 Tum uero in numerum Faunosque ferasque uideres E 6. 28 ludere, tum rigidas motare cacumina quercus; E 6. 29 nec tantum Phoebo gaudet Parnasia rupes, E 6. 30 nec tantum Rhodope miratur et Ismarus Orphea. E 6. 31 Namque canebat, uti magnum per inane coacta E 6. 32 semina terrarumque animaeque marisque fuissent, E 6. 33 et liquidi simul ignis; ut his exordia primis E 6. 34 omnia et ipse tener mundi concreuerit orbis; E 6. 35 tum durare solum et discludere Nerea ponto E 6. 36 coeperit, et rerum paulatim sumere formas; E 6. 37 iamque nouum terrae stupeant lucescere solem, E 6. 38 altius atque cadant submotis nubibus imbres; E 6. 39 incipiant siluae cum primum surgere, cumque E 6. 40 rara per ignaros errent animalia montis. E 6. 41 Hinc lapides Pyrrhae iactos, Saturnia regna, E 6. 42 Caucasiasque refert uolucres, furtumque Promethei: E 6. 43 his adiungit, Hylan nautae quo fonte relictum E 6. 44 clamassent, ut litus 'Hyla, Hyla!' omne sonaret. E 6. 45 et fortunatam, si numquam armenta fuissent, E 6. 46 Pasiphaen niuei solatur amore iuuenci. E 6. 47 ah, uirgo infelix, quae te dementia cepit! E 6. 48 Proetides inplerunt falsis mugitibus agros: E 6. 49 at non tam turpis pecudum tamen ulla secuta est E 6. 50 concubitus, quamuis collo timuisset aratrum, E 6. 51 et saepe in leui quaesisset cornua fronte. E 6. 52 ah, uirgo infelix, tu nunc in montibus erras: E 6. 53 ille, latus niueum molli fultus hyacintho, E 6. 54 ilice sub nigra pallentis ruminat herbas, E 6. 55 aut aliquam in magno sequitur grege. 'Claudite, nymphae, E 6. 56 Dictaeae nymphae, nemorum iam claudite saltus, E 6. 57 si qua forte ferant oculis sese obuia nostris E 6. 58 errabunda bouis uestigia; forsitan illum, E 6. 59 aut herba captum uiridi, aut armenta secutum, E 6. 60 perducant aliquae stabula ad Gortynia uaccae. E 6. 61 Tum canit Hesperidum miratam mala puellam; E 6. 62 tum Phaethontiades musco circumdat amaro E 6. 63 corticis, atque solo proceras erigit alnos. E 6. 64 Tum canit, errantem Permessi ad flumina Gallum E 6. 65 Aonas in montis ut duxerit una sororum, E 6. 66 utque uiro Phoebi chorus adsurrexerit omnis; E 6. 67 ut Linus haec illi, diuino carmine pastor, E 6. 68 floribus atque apio crinis ornatus amaro, E 6. 69 dixerit: 'Hos tibi dant calamos, en accipe, Musae, E 6. 70 Ascraeo quos ante seni, quibus ille solebat E 6. 71 cantando rigidas deducere montibus ornos: E 6. 72 his tibi Grynei nemoris dicatur origo, E 6. 73 ne quis sit lucus, quo se plus iactet Apollo.' E 6. 74 Quid loquar aut Scyllam Nisi, quam fama secuta est E 6. 75 candida succinctam latrantibus inguina monstris E 6. 76 Dulichias uexasse rates, et gurgite in alto, E 6. 77 ah, timidos nautas canibus lacerasse marinis, E 6. 78 aut ut mutatos Terei narrauerit artus; E 6. 79 quas illi Philomela dapes, quae dona pararit, E 6. 80 quo cursu deserta petiuerit, et quibus ante E 6. 81 infelix sua tecta superuolitauerit alis? E 6. 82 Omnia, quae Phoebo quondam meditante, beatus E 6. 83 audiit Eurotas, iussitque ediscere laurus, E 6. 84 ille canit: pulsae referunt ad sidera ualles; E 6. 85 cogere donec ouis stabulis numerumque referri E 6. 86 iussit, et inuito processit Uesper Olympo. E 7. 1 Forte sub arguta consederat ilice Daphnis, E 7. 2 compulerantque greges Corydon et Thyrsis in unum, E 7. 3 Trhyrsis ouis, Corydon distentas lacte capellas, E 7. 4 ambo florentes aetatibus, Arcades ambo, E 7. 5 et cantare pares, et respondere parati. E 7. 6 Huc mihi, dum teneras defendo a frigore myrtos, E 7. 7 uir gregis ipse caper deerrauerat; atque ego Daphnim E 7. 8 aspicio. Ille ubi me contra uidet: 'Ocius' inquit E 7. 9 'huc ades, O Meliboee, caper tibi saluus et haedi; E 7. 10 et, si quid cessare potes, requiesce sub umbra. E 7. 11 huc ipsi potum uenient per prata iuuenci, E 7. 12 hic uiridis tenera praetexit arundine ripas E 7. 13 Mincius, eque sacra resonant examina quercu.' E 7. 14 Quid facerem? Neque ego Alcippen, nec Phyllida habebam, E 7. 15 depulsos a lacte domi quae clauderet agnos, E 7. 16 et certamen erat, Corydon cum Thyrside, magnum. E 7. 17 posthabui tamen illorum mea seria ludo: E 7. 18 alternis igitur contendere uersibus ambo E 7. 19 coepere; alternos Musae meminisse uolebant. E 7. 20 hos Corydon, illos referebat in ordine Thyrsis. E 7. 21 Nymphae, noster amor, Libethrides, aut mihi carmen, E 7. 22 quale meo Codro, concedite: proxima Phoebi E 7. 23 uersibus ille facit; aut, si non possumus omnes, E 7. 24 hic arguta sacra pendebit fistula pinu. E 7. 25 Pastores, hedera crescentem ornate poetam, E 7. 26 Arcades, inuidia rumpantur ut ilia Codro; E 7. 27 aut si ultra placitum laudarit, baccare frontem E 7. 28 cingite, ne uati noceat mala lingua futuro. E 7. 29 Saetosi caput hoc apri tibi, Delia, paruus E 7. 30 et ramosa Micon uiuacis cornua cerui. E 7. 31 Si proprium hoc fuerit, leui de marmore tota E 7. 32 puniceo stabis suras euincta coturno. E 7. 33 Sinum lactis et haec te liba, Priape, quotannis E 7. 34 exspectare sat est: custos es pauperis horti. E 7. 35 Nunc te marmoreum pro tempore fecimus; at tu, E 7. 36 si fetura gregem suppleuerit, aureus esto. E 7. 37 Nerine Galatea, thymo mihi dulcior Hyblae, E 7. 38 candidior cycnis, hedera formosior alba, E 7. 39 cum primum pasti repetent praesepia tauri, E 7. 40 si qua tui Corydonis habet te cura, uenito. E 7. 41 Immo ego Sardoniis uidear tibi amarior herbis, E 7. 42 horridior rusco, proiecta uilior alga, E 7. 43 si mihi non haec lux toto iam longior anno est. E 7. 44 Ite domum pasti, si quis pudor, ite iuuenci. E 7. 45 Muscosi fontes et somno mollior herba, E 7. 46 et quae uos rara uiridis tegit arbutus umbra, E 7. 47 solstitium pecori defendite; iam uenit aestas E 7. 48 torrida, iam lento turgent in palmite gemmae. E 7. 49 Hic focus et taedae pingues, hic plurimus ignis E 7. 50 semper, et adsidua postes fuligine nigri; E 7. 51 hic tantum Boreae curamus frigora, quantum E 7. 52 aut numerum lupus, aut torrentia flumina ripas. E 7. 53 Stant et iuniperi, et castaneae hirsutae; E 7. 54 strata iacent passim sua quaque sub arbore poma; E 7. 55 omnia nunc rident: at si formosus Alexis E 7. 56 montibus his abeat, uideas et flumina sicca. E 7. 57 Aret ager; uitio moriens sitit aeris herba; E 7. 58 Liber pampineas inuidit collibus umbras: E 7. 59 Phyllidis aduentu nostrae nemus omne uirebit, E 7. 60 Iuppiter et laeto descendet plurimus imbri. E 7. 61 Populus Alcidae gratissima, uitis Iaccho, E 7. 62 formosae myrtus Ueneri, sua laurea Phoebo; E 7. 63 Phyllis amat corylos: illas dum Phyllis amabit, E 7. 64 nec myrtus uincet corylos, nec laurea Phoebi. E 7. 65 Fraxinus in siluis pulcherrima, pinus in hortis, E 7. 66 populus in fluuiis, abies in montibus altis: E 7. 67 saepius at si me, Lycida formose, reuisas, E 7. 68 fraxinus in siluis cedat tibi, pinus in hortis. E 7. 69 Haec memini, et uictum frustra contendere Thyrsim: E 7. 70 ex illo Corydon Corydon est tempore nobis. E 8. 1 Pastorum Musam Damonis et Alphesiboei-- E 8. 2 immemor herbarum quos est mirata iuuenca E 8. 3 certantis, quorum stupefactae carmine lynces, E 8. 4 et mutata suos requierunt flumina cursus-- E 8. 5 Illonis Musam dicemus et Alphesiboei. E 8. 6 Tu mihi seu magni superas iam saxa Timaui, E 8. 7 siue oram Illyrici legis aequoris, en erit umquam E 8. 8 ille dies, mihi cum liceat tua dicere facta? E 8. 9 en erit ut liceat totum mihi ferre per orbem E 8. 10 sola Sophocleo tua carmina digna coturno? E 8. 11 A te principium, tibi desinam: accipe iussis E 8. 12 carmina coepta tuis, atque hanc sine tempora circum E 8. 13 inter uictrices hederam tibi serpere laurus. E 8. 14 Frigida uix caelo noctis decesserat umbra, E 8. 15 cum ros in tenera pecori gratissimus herba; E 8. 16 incumbens tereti Damon sic coepit oliuae. E 8. 17 Nascere, praeque diem ueniens age, Lucifer, almum, E 8. 18 coniugis indigno Nisae deceptus amore E 8. 19 dum queror, et diuos, quamquam nil testibus illis E 8. 20 profeci, extrema moriens tamen adloquor hora. E 8. 21 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 22 Maenalus argutumque nemus pinosque loquentis E 8. 23 semper habet; semper pastorum ille audit amores, E 8. 24 Panaque, qui primus calaunos non passus inertis. E 8. 25 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 26 Mopso Nisa datur: quid non speremus amantes? E 8. 27 Iungentur iam grypes equis, aeuoque sequenti E 8. 28 cum canibus timidi uenient ad pocula dammae. E 8. 29 Mopse, nouas incide faces: tibi ducitur uxor; E 8. 30 sparge, marite, nuces: tibi deserit Hesperus Oetam. E 8. 31 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 32 O digno coniuncta uiro, dum despicis omnes, E 8. 33 dumque tibi est odio mea fistula, dumque capellae, E 8. 34 hirsutumque supercilium promissaque barba, E 8. 35 nec curare deum credis mortalia quemquam! E 8. 36 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 37 Saepibus in nostris paruam te roscida mala-- E 8. 38 dux ego uester eram--uidi cum matre legentem. E 8. 39 Alter ab undecimo tum me iam acceperat annus; E 8. 40 iam fragilis poteram ab terra contingere ramos. E 8. 41 Ut uidi, ut perii! Ut me malus abstulit error! E 8. 42 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 43 Nunc scio, quid sit Amor: duris in cotibus illum E 8. 44 aut Tmaros, aut Rhodope, aut extremm Garamantes, E 8. 45 nec generis nostri puerum nec sanguinis edunt. E 8. 46 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 47 saeuus Amor docuit natorum sanguine matrem E 8. 48 commaculare manus; crudelis tu quoque, mater: E 8. 49 crudelis mater magis, an puer improbus ille? E 8. 50 improbus ille puer; crudelis tu quoque, mater. E 8. 51 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 52 nunc et ouis ultro fugiat lupus; aurea durae E 8. 53 mala ferant quercus; narcisso floreat alnus; E 8. 54 pinguia corticibus sudent electra myricae; E 8. 55 certent et cycnis ululae; sit Tityrus Orpheus, E 8. 56 Orpheus in siluis, inter delphinas Arion. E 8. 57 Incipe Maenalios mecum, mea tibia, uersus. E 8. 58 Omnia uel medium fiant mare: uiuite, siluae! E 8. 59 praeceps aerii specula de montis in undas E 8. 60 deferar; extremum hoc munus morientis habeto. E 8. 61 desine Maenalios, iam desine, tibia, uersus. E 8. 62 Haec Damon: uos, quae responderit Alphesiboeus, E 8. 63 dicite, Pierides; non omnia possumus omnes. E 8. 64 Effer aquam, et molli cinge haec altaria uitta, E 8. 65 uerbenasque adole pinguis et mascula tura, E 8. 66 coniugis ut magicis sanos auertere sacris E 8. 67 experiar sensus nihil hic nisi carmina desunt. E 8. 68 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8. 69 Carmina uel caelo possunt deducere Lunam; E 8. 70 carminibus Circe socios mutauit Ulixi; E 8. 71 frigidus in pratia cantando rumpitur anguis. E 8. 72 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8. 73 terna tibi haec primum triplici diuersa colore E 8. 74 licia circumdo, terque haec altaria circum E 8. 75 effigiem duco: numero deus impare gaudet. E 8. 76 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8. 77 Necte tribus nodis ternos, Amarylli, colores, E 8. 78 necte, Amarylli, modo, et 'Ueneris' dic 'uincula necto.' E 8. 79 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8. 80 Limus ut hic durescit et haec ut cera liquescit E 8. 81 uno eodemque igni, sic nostro Daphnis amore. E 8. 82 Sparge molam, et fragilis incende bitumine laurus. E 8. 83 Daphnis me malus urit, ego hanc in Daphnide laurum. E 8. 84 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8. 85 Talis amor Daphnim, qualis cum fessa iuuencum E 8. 86 per nemora atque altos quaerendo bucula lucos E 8. 87 propter aquae riuum uiridi procumbit in ulua, E 8. 88 perdita, nec serae meminit decedere nocti, E 8. 89 talis amor teneat, nec sit mihi cura mederi. E 8. 90 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8. 91 Has olim exuuias mihi perfidus ille reliquit, E 8. 92 pignora cara sui, quae nunc ego limine in ipso, E 8. 93 terra, tibi mando; debent haec pignora Daphnim. E 8. 94 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8. 95 Has herbas atque haec Ponto mihi lecta uenena E 8. 96 ipse dedit Moeris; nascuntur plurima Ponto. E 8. 97 His ego saepe lupum fieri et se condere siluis E 8. 98 Moerim, saepe animas imis excire sepulcris, E 8. 99 atque satas alio uidi traducere messis. E 8.100 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8.101 Fer cineres, Amarylli, foras, riuoque fluenti E 8.102 transque caput iace, nec respexeris: his ego Daphnim E 8.103 adgrediar, nihil ille deos, nil carmina curat. E 8.104 Ducite ab urbe domum, mea carmina, ducite Daphnim. E 8.105 Aspice, corripuit tremulis altaria flammis E 8.106 sponte sua, dum ferre moror, cinis ipse: bonum sit! E 8.107 Nescio quid certe est, et Hylas in limine latrat. E 8.108 Credimus, an, qui amant, ipsi sibi somnia fingunt? E 8.109 Parcite, ab urbe uenit, iam carmina, parcite, Daphnis. E 9. 1 Quo te, Moeri, pedes? an, quo uia ducit, in urbem? E 9. 2 O Lycida, uiui peruenimus, aduena nostri E 9. 3 (quod numquam ueriti sumus) ut possessor agelli E 9. 4 diceret: 'Haec mea sunt; ueteres migrate coloni!' E 9. 5 nunc uicti, tristes, quoniam Fors omnia uersat, E 9. 6 hos illi--quod nec uertat bene--mittimus haedos. E 9. 7 Certe equidem audieram, qua se subducere colles E 9. 8 incipiunt, mollique iugum demittere cliuo, E 9. 9 usque ad aquam et ueteres (iam fracta cacumina) fagos E 9. 10 omnia carminibus uestrum seruasse Menalcan. E 9. 11 Audieras, et fama fuit; sed carmina tantum E 9. 12 nostra ualent, Lycida, tela inter Martia, quantum E 9. 13 Chaonias dicunt aquila ueniente columbas. E 9. 14 quod nisi me quacumque nouas incidere lites E 9. 15 ante Sinistra caua monuisset ab ilice cornix, E 9. 16 nec tuus hic Moeris, nec uiueret ipse Menalcas. E 9. 17 Heu, cadit in quemquam tantum scelus? Heu, tua nobis E 9. 18 paene simul tecum solatia rapta, Menalca? E 9. 19 quis caneret nymphas; quis humum florentibus herbis E 9. 20 spargeret, aut uiridi fontes induceret umbra? E 9. 21 uel quae sublegi tacitus tibi carmina nuper, E 9. 22 cum te ad delicias ferres, Amaryllida, nostras? E 9. 23 Tityre, dum redeo--breuis est uia--pasce capellas, E 9. 24 et potum pastas age, Tityre, et inter agendum E 9. 25 occursare capro, cornu ferit ille, caueto. E 9. 26 Immo haec, quae Uaro necdum perfecta canebat: E 9. 27 'Uare, tuum nomen, superet modo Mantua nobis-- E 9. 28 Mantua, uae miserae nimium uicina Cremonae-- E 9. 29 cantantes sublime ferent ad sidera cycni.' E 9. 30 Sic tua Cyrneas fugiant examina taxos; E 9. 31 sic cytiso pastae distendant ubera uaccae! E 9. 32 Incipe, si quid habes: et me fecere poetam E 9. 33 Pierides; sunt et mihi carmina; me quoque dicunt E 9. 34 uatem pastores, sed non ego credulus illis. E 9. 35 Nam neque adhuc Uario uideor, nec dicere Cinna E 9. 36 digna, sed argutos inter strepere anser olores. E 9. 37 Id quidem ago et tacitus, Lycida, mecum ipse uoluto, E 9. 38 si ualeam meminisse; neque est ignobile carmen: E 9. 39 'huc ades, O Galatea; quis est nam ludus in undis E 9. 40 hic uer purpureum; uarios hic flumina circum E 9. 41 fundit humus flores; hic candida populus antro E 9. 42 imminet, et lentae texunt umbracula uites. E 9. 43 huc ades: insani feriant sine litora fluctus. E 9. 44 Quid, quae te pura solum sub nocte canentem E 9. 45 audieram? Numeros memini, si uerba tenerem. E 9. 46 'Daphni, quid antiquos signorum suspicis ortus? E 9. 47 Ecce Dionaei processit Caesaris astrum, E 9. 48 astrum, quo segetes gauderent frugibus, et quo E 9. 49 duceret apricis in collibus uua colorem. E 9. 50 insere, Daphni, piros: carpent tua poma nepotes.' E 9. 51 Omnia fert aetas, animum quoque: saepe ego longos E 9. 52 cantando puerum memini me condere soles: E 9. 53 nunc oblita mihi tot carmina; uox quoque Moerim E 9. 54 iam fugit ipsa; lupi Moerim uidere priores. E 9. 55 Sed tamen ista satis referet tibi saepe Menalcas. E 9. 56 Causando nostros in longum ducis amores: E 9. 57 et nunc omne tibi stratum silet aequor, et omnes, E 9. 58 aspice, uentosi ceciderunt murmuris aurae. E 9. 59 hinc adeo media est nobis uia; namque sepulcrum E 9. 60 incipit adparere Bianoris: hic ubi densas E 9. 61 agricolae stringunt frondes, hic, Moeri, canamus; E 9. 62 hic haedos depone: tamen ueniemus in urbem. E 9. 63 aut si, nox pluuiam ne colligat ante, ueremur, E 9. 64 cantantes licet usque (minus uia laedit) eamus; E 9. 65 cantantes ut eamus, ego hoc te fasce leuabo. E 9. 66 Desine plura, puer, et quod nunc instat agamus: E 9. 67 carmina tum melius, cum uenerit ipse, canemus. E 10. 1 Extremum hunc, Arethusa, mihi concede laborem: E 10. 2 pauca meo Gallo, sed quae legat ipsa Lycoris, E 10. 3 carmina sunt dicenda neget quis carmina Gallo? E 10. 4 sic tibi, cum fluctus subterlabere Sicanos, E 10. 5 Doris amara suam non intermisceat undam. E 10. 6 incipe; sollicitos Galli dicamus amores, E 10. 7 dum tenera attondent simae uirgulta capellae. E 10. 8 non canimus surdis; respondent omnia siluae. E 10. 9 Quae nemora, aut qui uos saltus habuere, puellae E 10. 10 Naides, indigno cum Gallus amore peribat? E 10. 11 nam neque Parnasi uobis iuga, nam neque Pindi E 10. 12 ulla moram fecere, neque Aoniae Aganippe. E 10. 13 Illum etiam lauri, etiam fleuere myricae. E 10. 14 Pinifer illum etiam sola sub rupe iacentem E 10. 15 Maenalus, et gelidi fleuerunt saxa Lycaei. E 10. 16 Stant et oues circum;--nostri nec paenitet illas, E 10. 17 nec te poeniteat pecoris, diuine poeta;-- E 10. 18 et formosus ouis ad flumina pauit Adonis; E 10. 19 uenit et upilio; tardi uenere subulci; E 10. 20 uuidus hiberna uenit de glande Menalcas. E 10. 21 Omnes 'Unde amor iste' rogant 'tibi?' Uenit Apollo: E 10. 22 'Galle, quid insanis?' inquit; 'tua cura Lycoris E 10. 23 perque niues alium perque horrida castra secuta est.' E 10. 24 Uenit et agresti capitis Siluanus honore, E 10. 25 florentis ferulas et grandia lilia quassans. E 10. 26 Pan deus Arcadiae uenit, quem uidimus ipsi E 10. 27 sanguineis ebuli bacis minioque rubentem. E 10. 28 'Ecquis erit modus?' inquit; 'Amor non talia curat; E 10. 29 nec lacrimis crudelis Amor, nec gramina riuis, E 10. 30 nec cytiso saturantur apes, nec fronde capellae.' E 10. 31 Tristis at ille: 'Tamen cantabitis, Arcades,' inquit E 10. 32 'montibus haec uestris: soli cantare periti E 10. 33 Arcades. O mihi tum quam molliter ossa quiescant, E 10. 34 uestra meos olim si fistula dicat amores! E 10. 35 Atque utinam ex uobis unus, uestrique fuissem E 10. 36 aut custos gregis, aut maturae uinitor uuae! E 10. 37 Certe, siue mihi Phillis, siue esset Amyntas, E 10. 38 seu quicumque furor--quid tum, si fuscus Amyntas; E 10. 39 et nigrae uiolae sunt et uaccinia nigra-- E 10. 40 mecum inter salices lenta sub uite iaceret; E 10. 41 serta mihi Phyllis legeret, cantaret Amyntas. E 10. 42 Hic gelidi fontes, hic mollia prata, Lycori, E 10. 43 hic nemus; hic ipso tecum consumerer aeuo. E 10. 44 Nunc insanus amor duri me Martis in armis E 10. 45 tela inter media atque aduersos detinet hostes: E 10. 46 tu procul a patria (nec sit mihi credere tantum!) E 10. 47 Alpinas, ah dura, niues et frigora Rheni E 10. 48 me sine sola uides: ah, te ne frigora laedant! E 10. 49 ah, tibi ne teneras glacies secet aspera plantas! E 10. 50 Ibo, et, Chalcidico quae sunt mihi condita uersu E 10. 51 carmina, pastoris Siculi modulabor auena. E 10. 52 certum est in siluis, inter spelaea ferarum E 10. 53 malle pati, tenerisque meos incidere amores E 10. 54 arboribus; crescent illae, crescetis, amores. E 10. 55 Interea mixtis lustrabo Maenala nymphis, E 10. 56 aut acris uenabor apros: non me ulla uetabunt E 10. 57 frigora Parthenios canibus circumdare saltus. E 10. 58 iam mihi per rupes uideor lucosque sonantis E 10. 59 ire; libet Partho torquere Cydonia cornu E 10. 60 spicula:--tamquam haec sit nostri medicina furoris, E 10. 61 ut deus ille malis hominum mitescere discat! E 10. 62 Iam neque hamadryades rursus nec carmina nobis E 10. 63 ipsa placent; ipsae rursus concedite siluae. E 10. 64 non illum nostri possunt mutare labores, E 10. 65 nec si frigoribus mediis Hebrumque bibamus, E 10. 66 Sithoniasque niues hiemis subeamus aquosae, E 10. 67 nec si, cum moriens alta liber aret in ulmo, E 10. 68 Aethiopum uersemus ouis sub sidere Cancri. E 10. 69 omnia uincit Amor; et nos cedamus Amori.' E 10. 70 Haec sat erit, diuae, uestrum cecinisse poetam, E 10. 71 dum sedet et gracili fiscellam texit hibisco, E 10. 72 Pierides; uos haec facietis maxima Gallo-- E 10. 73 Gallo, cuius amor tantum mihi crescit in horas, E 10. 74 quantum uere nouo uiridis se subicit alnus. E 10. 75 Surgamus; solet esse grauis cantantibus umbra; E 10. 76 iuniperi grauis umbra; nocent et frugibus umbrae. E 10. 77 te domum saturae, uenit Hesperus, ite capellae.